Gökyüzü Yalnız Kaldı

           

nefes kesici bir yalnızlık

boğuyor gökyüzünü

gökyüzü alışık

gökyüzü biliyor

kim bilir kaç milyon kişi boğmuş onu

yalnız kalmış yıllardır

yalnızlık en büyük kaderdir

ve biz kederine terkediyoruz onu

hâylâ anlayamayan bir grup var

zaman karışır anlık

an karışır

toprak karışır

ve hep birlikte

gökyüzünü kucaklarlar

savaşlar biter

ağlar gökyüzü sevinerek

dünyaya yağmurlar

bu yüzden yağar